Wielu czytelników jest zaintrygowanych stwierdzeniami dotyczącymi historii oraz teologii chrześcijańskiej przedstawionymi w „Kodzie Leonarda da Vinci”. Pragniemy przypomnieć, że „Kod Leonarda da Vinci” jest fikcją literacką i nie stanowi wiarygodnego źródła informacji o tych sprawach.
„Kod Leonarda da Vinci” w sposób fałszywy przedstawia Opus Dei jako instytucję skoncentrowaną na dążeniu do bogactwa i władzy. W rzeczywistości działalność Dzieła koncentruje się na pomaganiu ludziom we wzrastaniu w wierze oraz wcielaniu jej w codzienną działalność, a nie na zdobywaniu władzy w celu realizacji jakiegoś programu politycznego. Opus Dei oraz jego członkowie wykazują dużą troskę o biednych, która jest elementem wiary chrześcijańskiej.
Brian Kolodiejchuk, M.C., postulator kanonizacji Matki Teresy: „Biedni, chorzy, opuszczeni byli bronią, której [św. Josemaría Escrivá] użył, aby wygrać bitwę o rozpoczęcie Opus Dei. W obu przypadkach, zarówno założyciela Opus Dei jak i Matki Teresy, zaangażowanie to było ukorzenione w wierze, która pozwoliła im zobaczyć Chrystusa w każdym człowieku”. Fragment wypowiedzi udzielonej w dniu 27 lutego 2002 r.
Kardynał Luciani (na miesiąc przed wyborem na papieża Jana Pawła I): „Gazety poświęcają dużo miejsca [Opus Dei], ale ich relacje często są nierzetelne. Zasięg, liczba oraz jakość członków Opus Dei powoduje, że niektórzy wyobrażają sobie, że ludzi tych łączy żądza władzy lub jakaś żelazna dyscyplina. W rzeczywistości jest całkiem odwrotnie: chodzi tu jedynie o pragnienie świętości oraz zachęcanie innych, aby stawali się świętymi, ale z radością, w duchu służby oraz z poszanowaniem wolności”. Il Gazzettino (Włochy), 25 lipca 1978 r.
Św. Josemaría Escrivá, założyciel Opus Dei: „Opus Dei nie sprawuje władzy ani nie ma zamiaru sprawować władzy nad żadną działalnością doczesną; pragnie jedynie rozpowszechniać przekaz ewangeliczny, który głosi, że Bóg prosi wszystkich ludzi, którzy żyją na świecie, by Go kochali i służyli Mu korzystając właśnie z okazji swojej działalności ziemskiej. W konsekwencji członkowie Dzieła, którzy są zwykłymi chrześcijanami, pracują gdzie chcą i jak im się wydaje właściwe. Dzieło wspiera ich jedynie duchowo, by działali zawsze z chrześcijańską świadomością”. Fragment wywiadu opublikowanego we włoskim tygodniku L’Osservatore della Domenica w numerach z dnia 19 i 26 maja oraz 2 czerwca 1968 r., przedruk z „Rozmowy z Prałatem Escrivá” (punkt 64), Księgarnia Świętego Jacka, Katowice 1993.
„Kod Leonarda da Vinci” sposób fałszywy przedstawia Opus Dei jako sektę katolicką, co nie ma sensu, ponieważ Opus Dei zawsze było częścią Kościoła Katolickiego. Opus Dei otrzymało pierwszą oficjalną zgodę od biskupa Madrytu w 1941 roku, a w roku 1947 uzyskało aprobatę Stolicy Apostolskiej. W roku 1982 Stolica Apostolska nadała Opus Dei status prałatury personalnej, która jest jedną ze struktur organizacyjnych Kościoła. (Innym przykładem struktur organizacyjnych Kościoła są diecezje i ordynariaty). Ponadto, jedną z cech charakterystycznych Dzieła jest wierność Papieżowi i nauczaniu Kościoła. Wszystkie przekonania, praktyki i zwyczaje Opus Dei są przekonaniami, praktykami i zwyczajami Kościoła. Ponadto, Opus Dei utrzymuje bardzo dobre relacje z wszystkimi innymi instytucjami Kościoła Katolickiego i uważa różnorodność form wyrazu wiary katolickiej za coś wspaniałego. Nazywanie Opus Dei sektą jest po prostu nieprawdą.
© 2005, Biuro Informacyjne Opus Dei w Internecie
(www.opusdei.pl:.)
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |