aga 03.02.2007 14:54

1. W Kodeksie Prawa Kanonicznego stwierdzono (kanon 1184):

§ 1. Jeśli przed śmiercią nie dali żadnych oznak pokuty, pogrzebu kościelnego powinni być pozbawieni:
1° notoryczni apostaci, heretycy i schizmatycy;
2° osoby, które wybrały spalenie swojego ciała z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej;
3° inni jawni grzesznicy, którym nie można przyznać pogrzebu bez publicznego zgorszenia wiernych.

§ 2. Gdy powstaje jakaś wątpliwość, należy się zwrócić do miejscowego ordynariusza, do którego decyzji należy się dostosować.”

Czy według tego kodeksu osoby, które np. żyły razem bez ślubu a ślub wziąś mogły nie mają prawa do katolickiego pogrzebu? Skąd ktoś ma wiedzieć czy osoba ta wyraziła jakąś skruchę czy nie?

Czy za heretyków rozumie się również osoby które nie zgadzały się z nauką Kościoła? Bo jeśli tak to jest to trochę dziwne bowiem mało jest tak naprawde ludzi, którzy akceptują naukę Kościoła do końca i zawsze jest coś z czym się nie zgadzają i zazwyczaj jawnie wyrażają swoje zdanie (więc wiele jest tak naprawdę ludzi których katolicki pogrzeb daje możliwość zgorszenia).

2. Dlaczego jest tak że Kościół głosi że aborcja jest ogromnym złem bo zabijamy żywą istotę, która nie może decydować o swoim losie, która podobnie jak wszyscy ludzie jest dzieckiem Boga, naszym bliźnim itp. I z tym się zgadzam. Ale kiedy przychodzi co do czego to księża nie chcą się zgodzić na udział w pogrzebu dziecka zmarłego przed narodzeniem albo nie zdąrzyło przyjąć chrztu, traktując je jako gorsze bo nie weszło jeszcze do Kościoła chrystusowego, bo miało grzech pierworodny itp. A kiedy rodzice rozpaczają to mówią im o miłosierdzi bożym, o tym że widocznie taka była wola niebios, że tak szybko zabrały dziecko z tego świata. Czy w ten sposób Kościół sam sobie nie zaprzecza? Jedno wyklucza drugie, a cierpią na tym rodzice, którzy tak bardzo pragnęli tego dziecka.

Odpowiedź: