A. 11.11.2005 19:55

1.Dlaczego zaraz po pierwszym grzechu Adama i Ewy, Bóg szuka tylko Adama- "gdzie jesteś Adamie?". Wiedział przecież że to Ewa sięgnęła po owoc.
2.Często można przeczytać że u Izraelitów nadanie czemuś nazwy oznacza poznać to, panować nad tym. Tak jak wg Biblii człowiek nazywał po kolei zwierzęta, poznawał je i miał nad nimi panować. Ale Adam nadał też nazwę pierwszej kobiecie-"ta będzie sie zwała niawiastą". A po grzechu nadaje jej jeszcze imię. Czy to tez oznacza jakąś formę panowania?

1. Przytoczmy ten fragment Księgi Rodzaju (3,8-9)

"Gdy zaś mężczyzna i jego żona usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie, w porze kiedy był powiew wiatru, skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu. Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał go: Gdzie jesteś?"


Bóg nie szukał Adama po to, żeby go ukarać. On jeszcze jakby nie wiedział co się stało. Ale Adam z Ewą świadomi tego, że popełnili zło, ukryli się przed Bogiem Stąd Jego pytanie... Proszę przy okazji zauważyć, ze owo ukrywanie się człowieka przed Bogiem, który dotąd był przyjacielem pokazuje, że grzech niszczy przyjaźń z Bogiem. Dokładniej: nie Bóg przestaje być przyjacielem człowieka, ale człowiek, świadom popełnionego jego zła, zaczyna przypisywać Bogu złe intencje... Ta obserwacja autora Księgi Rodzaju jest niezwykle trafna. Przecież i dziś grzesznik najczęściej ucieka przed Bogiem, unika modlitwy, choć wie, że Bóg jest dobrym Ojcem. Ale świadomość popełnionego zło nie pozwala mu w to wierzyć... Stąd też dziś tyle fałszywych oskarżeń pod adresem Boga...

2. Po grzechu rzeczywiście Adam nadaje kobiecie imię. I rzeczywiście jest to obraz panowania mężczyzny nad kobietą. Zgodnie z tym, co napisano w wierszu 3,16: "Do niewiasty powiedział: Obarczę cię niezmiernie wielkim trudem twej brzemienności, w bólu będziesz rodziła dzieci, ku twemu mężowi będziesz kierowała swe pragnienia, on zaś będzie panował nad tobą.... Przed grzechem....

No właśnie. Przed grzechem sytuacja była nieco inna...

Przytoczmy i to zdanie (Rdz 2, 23)

"Mężczyzna powiedział: Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta".

W języku hebrajskim występuje w przytoczonym tekście pewna nie do oddania w języku polskim gra słów. Otóż słowo przetłumaczone na język polski jako "niewiasta" jest żeńskim rodzajem słowa oznaczającego mężczyznę (jak po polsku nauczyciel-nauczycielka, sprzedawca - sprzedawczyni). Dawno temu ksiądz Wujek przetlumaczył te słowa jako "mąż" i "mężyna". Czyli: ta się będzie nazywałą mężyną, bo ta z męża została wzięta. Nie jest więc to nadanie imienia. Nie ma też więc mowy o panowaniu...

J.