Grzesiek 30.10.2007 16:30
Witam,
Od kilku miesięcy nurtuje mnie pewna sprawa. Przeczytałem w piśmie świętym tekst o naruszeniu szabatu (Lb 15, 32-36). Szczerze mówiąc, nie do końca rozumiem słów Pana: "Człowiek ten musi umrzeć". Przecież Bóg jest pełnią miłosierdzia! Dlaczego więc kazał zabić tamtego człowieka? Może tamten nie miał już z czego rozpalić ogniska? Może po prostu zapomniał o tym nowym dla niego przepisie? Oczywiście nie neguję że należała mu się kara, ale dlaczego była to kara śmierci? Przecież przez to człowiek ten umierał w grzechu!! W czym ówcześni ludzie byli gorsi od nas, skoro my też popełniamy wielokrotnie takie grzechy, a ciągle księża nawołują do spowiedzi? Wg tamtych (Boskich!) słów, większość z nas powinna była już dawno umrzeć. Dobry Bóg daje nam szansę na nawrócenie, ale czy jest przez to sprawiedliwy w stosunku do człowieka zbierającego drwa w szabat?. Bardzo proszę o odpowiedź i pozdrawiam.
Odpowiedź:
Na całe wydarzenie warto spojrzeć nie z perspektywy Bożej kary (przecież mógł go ukąsić waż i byłoby po sprawie) ale dania przykładu tym, którzy pozostali przy życiu. Chodzi o to by nikt nie lekceważył Bożego prawa... A czy ten człowiek dostąpił zbawienia czy nie, wie miłosierny Bóg i Jemu tę sprawę zostawmy...
J.
Jak poradzić sobie ze skrupułami?
To prostsze niż się wydaje. Tylko trzeba przestać kurczowo trzymać się swojego lęku.
- Czy to grzech?
- Czy Bóg istnieje?
- Bóg Trójjedyny
- Czy Jezus jest Bogiem?
- Stworzenie a ewolucja
- Potomstwo Adama i Ewy
- Zbawienie przez krzyż
- Jak się spowiadać?
- Waga grzechów
- Piekło za drobiazg
- Zbawienie bez chrztu
- Wolność czy przeznaczenie
- Jak odkryć powołanie?
- Problem masturbacji
- Nie przed ślubem
- Co wolno w małżeństwie?
- "Rozwód" w Kościele
- Różne wersje Dekalogu
- Jesteś nikim! Czyli problem mobbingu
