Marchewa 06.11.2009 20:07
Kiedyś, na lekcji religii, ksiądz długo i przekonująco wyjaśniał, że modlitwa, jako nasza rozmowa z Bogiem, powinna być czymś szczególnym, na czym powinniśmy się skoncentrować, bo inaczej będzie nic niewarta. Przemyślałam wówczas swoje modlitwy i doszłam do wniosku, że nie były dobre. Przeważnie byłam rozproszona, albo kończyło się na zwykłym "odklepywaniu". Poszłam do spowiedzi, a tam ksiądz mi powiedział, że nie istnieje coś takiego, jak zła modlitwa i że niezwykle cenne jest to, że nawet jeśli jestem zmęczona, to jednak znajduję chwilkę, żeby chociaż powiedzieć formułkę. Jaka jest opinia odpowiadającego w tej kwestii? Który z nich ma rację, bo ja już się pogubiłam?
Odpowiedź:
Zauważ, że jedną i druga sytuację coś łączy. Człowieka starającego się skupić na modlitwie i człowieka klękającego do niej, choć nie potrafi się skupić, łączy miłość do Boga. I to ona w modlitwie jest najważniejsza.
Jeśli więc modlisz się z sercem skupienie czy jego brak są już drugorzędne...
J.
Jak poradzić sobie ze skrupułami?
To prostsze niż się wydaje. Tylko trzeba przestać kurczowo trzymać się swojego lęku.
- Czy to grzech?
- Czy Bóg istnieje?
- Bóg Trójjedyny
- Czy Jezus jest Bogiem?
- Stworzenie a ewolucja
- Potomstwo Adama i Ewy
- Zbawienie przez krzyż
- Jak się spowiadać?
- Waga grzechów
- Piekło za drobiazg
- Zbawienie bez chrztu
- Wolność czy przeznaczenie
- Jak odkryć powołanie?
- Problem masturbacji
- Nie przed ślubem
- Co wolno w małżeństwie?
- "Rozwód" w Kościele
- Różne wersje Dekalogu
- Jesteś nikim! Czyli problem mobbingu
